Cause I had a bad day.

Voordat ik begin moet ik toegeven dat ik wel 3 keer heb nagedacht om dit überhaupt online te zetten. Ik vroeg me namelijk af of iedereen hier wel op zat te wachten en hoe ik in vredesnaam hier "a bad day" kan hebben. But I admitt it, I had a really bad day.

Iedere dag klap ik wel 1 keer in mijn handen dat ik 9 maanden in Amerika mag en kan zitten. Ik ben mama daar natuurlijk heel dankbaar voor (bij deze mam). Maar hoe langer ik hier zit hoe vaker ik me ook afvraag wat doe ik nou hier? Het vakantiegevoel is er inmiddels ook wel vanaf. Ik bedoel iedere dag aan zee liggen 4 weken lang? Nee daar bedank ik je vriendelijk voor. Ook al ben ik liever lui dan moe, het zand tussen je billen gaat op een gegeven moment vervelen.

Daarnaast ben ik het niet gewend om mijzelf te vermaken. In Nederland werkte ik 9/10 keer. En als ik een keertje vrij was was ik met mijn vriendinnen. Naar mijn idee had ik het altijd druk en nooit tijd om me te vervelen. Hier ligt dat net iets anders. De opties zijn nogal beperkt als het komt op goedkope activiteiten. Aangezien ik niet mag vergeten dat de komende 8 maanden mijn inkomsten aanzienlijk krimpen en mijn uitgaven verdubbelen. En er zijn al genoeg ribben uit mijn lijf getrokken om hier überhaupt te zitten. Dus dat wordt opzoek naar een goedkope hobby. Ben en blijf nog altijd een (gierige) Nederlander.

Omdat ik maar 4 uur school per dag heb en de zon niet altijd 24/7 schijnt heb ik vaak zeeën van tijd. Vaak doe ik dan na school nog gauw een skypeje met vriendinnen. Maar na het avondeten houdt dat al gauw op. Gezien het tijd verschil liggen de meeste vriendinnen al op 1 oor, met uitzondering van Anne Aimee dan :). Dus dan ben ik op mezelf aangewezen. Lang leven uitzending gemist! Zo blijf ik nog een beetje op de hoogte wie boer Henk kiest of boerin Henrieke. Helaas mag ik me maar 1 keer in de week er mee plezieren dat ik weer eens koeien zie. Zo ging ik dan de laatste tijd maar vaak in bed liggen vervelen. En dan ging ik ook nogal snel nadenken of ik toch niet terug naar Nederland wilde en maar gewoon weer gamba's rondbrengen of broodjes smeren. Ja je voelt het al aankomen ik kwam in een negatieve vicieuze cirkel. Oh god, als ik er nu weer aan denk, wat voelde ik me alleen. Ik vond hier niks meer aan en alles was stom. School was stom, mijn kamer was te klein, eten was goor, had geen leuke kleren meer, zelfs winkelen bracht geen sprankje hoop meer. Ja bedenk het maar en ik vond het stom of saai.
Bij nader inzien bedacht ik me dat ik niet echt het type ben dat chagrijnig is en al helemaal niet een week lang. Mijn hart moest daarom ook nodig gelucht worden. Gelukkig zijn hier genoeg mensen waarbij ik mijn ei kwijt kan. Niet alleen in Miami maar ook in Nederland ben ik zo blij dat er nog steeds vriendinnen zijn die mij Skypen en geïnteresseerd zijn in hoe ik het hier heb. En dat ze ook naar mij luisteren als ik me minder voel. Ja ook hierom mag ik in mijn handen klappen dat ik goede vriendinnen heb en dat ze me niet zomaar vergeten. Ze zeggen wel eens uit het oog, uit het hard. Nee dat geldt niet voor mijn vriendinnen. Dus ik voelde me na gisteren weer het gelukkigste meisje van de wereld. En om dat te vieren heb ik samen met Eveline New York geboekt. Waar ik nu al onwijs naar uitkijk dus ik heb niet eens tijd meer om terug te gaan naar Nederland. Nee, sorry jongens 1 juni 2013 is toch echt de eerste dag dat jullie mij terug zien op Nederlandse bodem.

Liefs,