Meet me halfway.

Na 136 dagen ofwel 4,5 maand woonachtig te zijn in Miami Beach moet ik toegeven dat ik al heel wat wijzer ben geworden. Niet alleen mijn Engelse woordenschat is bij gespijkerd. Ook mijn interesse in culturen en de rest van de wereld is enorm vergroot. Ik heb heel veel dingen gezien waar ik anders nooit van had durven dromen. Mijn to do list in het begin in dan ook al aardig afgestreept en mijn paspoort is opgevuld met nieuwe stempels. Papa moest eens weten, zijn kleine "wild child" die in haar eentje de wereld verkent. Durf te wedden dat hij trots op me is!

Niet alleen is mijn to do list bijna voltooid er zijn ook een heleboel dingen die erbij zijn gekomen. Waar heb ik in vredesnaam de afgelopen 21 jaar uitgehangen? Ik weet zo weinig. Ja ik weet waar ik de mooiste kleertjes kan kopen en het beste mijn dansjes kan uitvoeren maar daar is het helaas dan ook mee gezegd. Nee, vanaf nu ga ik het sowieso anders aanpakken!

Ik vind het leuk om de verschillende culturen te leren kennen. Zelfs al binnen de school kan ik al goed onderscheid maken wie waar vandaan komt. It's funny om te zien dat de meeste mannelijke charmeurs uit Venezula komen en dat de jongens met geschoren benen vaak Duits spreken. Franse meisjes hebben hun zonnebril op tijdens het eten en Spaanse meisjes kunnen heel wat afkakelen tegen elkaar wat soms gepaard gaat met een hoog volume gehalte. En over de Nederlanders, tja die herken je gewoon uit duizenden met de bekende 'kaaskop'.

Ook binnen de Nederlanders is er al genoeg verschil. Zo hoor je aan de accenten al waar iemand vandaan komt. Ik geef het niet graag toe maar ook mijn Brabants accent is herkenbaar. Zelfs mijn woordkeuze maakt het er niet altijd beter op. Ook door 'aanlopen' en anders wel 'aanrijden' wordt het er allemaal niet allemaal beter op. Maar wat mij het meest verbaasde wat dat niet iedereen peperkoek kende. Ik bedoel, peperkoek??

Ja ik ben nog lang niet klaar in Amerika. Stiekem verlang ik wel eens naar huis heb namelijk nieuwe grootste plannen maar dat komt pas 1 juni. Voorlopig zijn jullie dan ook nog niet klaar met lezen op mijn blog. Ik ben jullie zelfs nog een paar verhaaltjes verschuldigd. Ik wil niet zeggen dat ik druk ben, want dat ben ik namelijk niet, maar toch. Voor degene die het (nog) niet weten heb ik tripjes gemaakt door de carribbean en ben ik voor een paar dagen wezen crashen in Curaçao.

Ik wil trouwens even zeggen nog dat ik het super leuk vind dat jullie mijn avonturen allemaal lezen! En dat een enkeling ook de moeite neemt om een reactie er onder te zetten en dat er een paar zijn die er zelfs weer naar uitkijken. Zo weet ik ook een klein beetje wie het allemaal leest. Thank you :)

Liefs,